جــزوه جــوانی و بهبــودی معتــادان گمنــام NA
مــاهيت اعتيــاد ما طوری است که ما اجبارا به آخر خط يا مــجموعه ای از آخرخط های خــود مي رسيم.
آخر خط ما می تواند هرجا که ما به آن اجــازه می دهيــم باشد.
لازم نيست که حتما" درمدرسه رد بشويم، همه چيزهايی که براي مان مهم است از دست بدهيم، به زندان برويم يا در آستانه مرگ قرار بگيريم ما آمــوخته ايم که بــپذيريم آنچه را نمی تــوانيم تــغيير دهــيم.